dag 50,18-08-13

Wakker worden met het idee dat vandaag je laatste werkdagje hier is op de camping en in het restaurant met alle andere meiden, was toch wel erg vreemd. Had niet gedacht dat ik het zo jammer zou vinden... Vanochtend eerst Harry gefeliciteerd en een zelfgemaakte kaart gegeven en toen zoals gewoonlijk de hutten schoongemaakt. Mijn Poolse buren kwamen nog even een praatje doen en daarna ben ik de keuken ingegaan. Broodjes gegeten in mijn pauze met Bé en Harry en daarna hard aan de bak. Vandaag was er een nieuw meisje en die werd gelijk in het diepe gegooid en mocht beginnen op een zondag. Arm schaapje! Maar ze werkte goed door en ze mag trots wezen. Ik weet nog wel mijn 1e zondag, sinds toen zag ik tegen elke zondag op en uiteindelijk elke zondag overleefd. Heeft ook wel wat al die stress en dat drukke gedoe, maar of het nou echt wat voor mij is, dat weet ik niet. Vicky kwam zoals beloofd ook nog even langs en dat was weer leuk zoals altijd, gedag gezegd, dikke knuffel gegeven en vanaf toen wou ik niet meer naar huis. Toen  besefte ik mij dat ik toch echt een geweldige tijd hier heb gehad en dat in het bijzonder met Vicky. Geweldige spontane en gekke meid. Die zomaar onder tafels kruipt om je te laten schrikken en samen hoofd schouders knie en teen zingen in de keuken. Ik had haar de laatste weken wel echt gemist en verlangde daarom ook meer naar huis denk ik. Maar we zijn druk aan het Snapchatten en ik ben fanatiek op de Noorse Kik, soort Whatsapp en ik hoop dat ze mij ooit keer gaat opzoeken in Nederland en dat ik haar kan laten zien dat ik niet gelogen heb en dat Nederland echt heel plat is! Ja, het momentje dat ik afscheid van alle meiden nam, was toch wel met een brok in mijn keel en weet niet zo goed hoe ik mij moet voelen. Aan de ene kant lijkt het me weer heerlijk om thuis te zijn en aan de andere kant vindt ik het moeilijk om hier afscheid te nemen. Toch wel heel mooi dat je in een korte tijd, zo iets op kan bouwen en daar ben ik best heel erg trots op!